Vismeel

Vismeel is 'n kommersiële produk wat meestal gemaak word van vis wat nie vir menslike gebruik bestem is nie; vismeel word gewoonlik gebruik om plaasdiere in die landbouomgewing te voed. Aangesien die voedingswaarde hoog is en dit goedkoop is om te produseer, speel vismeel 'n kritieke rol in die groei van fabrieksplase en die aantal plaasdiere wat moontlik is om te teel en te voed.

Vismeel word gemaak van die bene en die afval wat oorbly van visse wat deur kommersiële visserye gevang word. Die oorgrote meerderheid van die vis waaruit vismeel vervaardig word, word nie vir menslike verbruik gebruik nie; vismeel word eerder uit byvangste vervaardig.^[1]

Vismeel neem die vorm van poeier of koek aan. Hierdie vorm word verkry deur die vis en visdele te droog en dit dan fyn te maal. As die vis wat gebruik word 'n vetterige vis is, word dit eers gepers om die meeste visolie te onttrek. ^[1][2]

Die produksie van vismeel is kontroversieel. Dit moedig korporatiewe visserye aan om nie hul opbrengste van byvangste (waaruit vismeel gemaak word) te beperk nie, en lei dus tot die uitputting van ekosisteme, omgewingsbeskadiging en die ineenstorting van plaaslike visserye. Die rol daarvan in die fasilitering van die teel en oorvoeding van miljoene varke en hoenders op fabrieksplase word gekritiseer deur diereregte en dierewelsyngroepe. Produsente van vismeel argumenteer dat vismeel se rol in die voeding en teel van miljoene plaasdiere bydra tot die produksie van meer voedsel en voeding vir miljoene mense regoor die wêreld.

1. ↑ ^{1,0 1,1} R. D. Miles en F. A. Chapman. FA122: The Benefits of Fish Meal in Aquaculture Diets Fisheries and Aquatic Sciences Department, UF/IFAS Extension. November 2005.
2. ↑ M. L. Windsor for the UK Department of Trade and Industry, Torry Research Station. Fish meal. Torry Advisory Note No. 49 Geargiveer 1 Januarie 2019 op Wayback Machine Published by FAO in partnership with Support unit for International Fisheries and Aquatic Research, SIFAR, 2001) Bibliographical information from FAO index page Geargiveer 30 Desember 2018 op Wayback Machine